بررسی اثر ضدمیکروبی نانوذرات اکسیدروی بر نفوذپذیری غشاء باکتری bacillus subtilis (ptcc 1365)

نانوذرات گروه جدیدی از مواد هستند که تولید و کاربرد آن ها به دلیل ویژگی های منحصر به فردی نظیر نسبت سطح به حجم بالا و جایگاه های واکنشی سطحی فراوان، به سرعت در حال رشد هستند. به طور خاص، نانوذرات اکسید فلزی، به دلیل خواص سمی ذاتی و کاربردهای جدید به ویژه به عنوان مواد ضدعفونی کننده مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این خصوص، نانوساختارهای اکسید با داشتن پایداری بالاتر در مقایسه با ترکیبات آلی ضدعفونی کننده یا مواد ضدمیکروبی، می‏توانند به عنوان نسل آینده مواد ضدعفونی کننده مطرح گردند؛ اگرچه سازوکارهای دقیق بر هم کنش نانوذرات اکسید روی و غشاء سلول باکتری به طور کامل شناخته نشده است. نانوذرات اکسید روی، فعالیت ضدمیکروبی خود را از طریق مجموعه ای ازمیان‏کنش های فیزیکی و شیمیایی اعمال می-کنند. بررسی اثر نانوذرات اکسید روی بر غشاء های باکتری های مختلف می تواند دیدگاه بهتری از سازوکار این بر‏هم‏کنش را نشان دهد. در این پژوهش، اثرات نانوذرات اکسید روی بر رشد باکتری bacillus subtilis مطالعه شد و mic نانوذرات علیه باکتری مذکور تعیین گردید. افزون بر این، سازوکار تأثیر نانوذرات اکسید روی بر غشاء باکتری و نیز نشت برخی از ترکیبات درون سلولی به محیط کشت مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور، تأثیر نانوذرات اکسید روی بر طیف فلورسانس پروتئین های غشاء باکتری، sds-page پروتئین تام سلولی، نشت پروتئین با استفاده از روش برادفورد، تحمل نمکی سلول باکتری، dna ژنومی باکتری، نشت آنزیم بتاگالاکتوزیداز از غشاء سیتوپلاسمی و ریخت شناختی سلول باکتری b. subtilis توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از مطالعه بررسی تحمل نمکی، الکتروفورزژل آگارز dna ژنومی و تصاویرمیکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) سلول های b. subtilis تیمار شده، می توان پیشنهاد داد که احتمالاً نانوذرات اکسید روی اثرات ضدمیکروبی خود را با تأثیر بر غشاء باکتری b. subtilis اعمال می نمایند. با این حال، نتایج به دست آمده از بررسی ژل الکتروفورز sds-page پروتئین تام سلولی، نشت پروتئین و آنزیم داخل سلولی بتاگالاکتوزیداز اثر نانوذرات اکسید روی بر نفوذپذیری غشاء باکتری را تأیید ننمود.